ANIMATOR 2010 – RETROSPEKTYWY JURORÓW – George Griffin – krótki metraż
RETROSPEKTYWY JURORÓW – George Griffin – krótki metraż /70 min./
GŁOWA / HEAD / 1975 / 10’30’’
Ta „antyanimacja” z 1975 roku ignoruje lub celowo łamie zasady, jakimi rządzi się animacja, zapominając o narracji, ciągłości akcji, specyfice gatunku, „dobrym rysunku” itp. Jako autoportret artysty i procesu tworzenia dzieło Griffina porównuje podstawy tworzenia animacji – rysunek oraz fotografię – poszukując podobieństw i różnic.
MISTRZ UJĘCIA / VIEWMASTER / 1976 / 3’
Na ten trzyminutowy cykl składa się powtarzająca się sekwencja ośmiu stylistycznie odmiennych rysunków postaci. Hipnotyczne, jazzowe brzmienie kontrabasu zapowiada tematyczne zmiany. Widz nie otrzymując żadnych wskazówek czy komentarza, zdany jest całkowicie na własną intuicję przy interpretacji postaci.
KLUB / THE CLUB / 1975 / 4’
Wycieczka po ekskluzywnym klubie dla dżentelmenów.
AMNESTY INTERNATIONAL / 1980 / 0’30”
Promocja telewizyjna Deklaracji Praw Człowieka, ilustrująca zasadę domniemania niewinności oraz wolność słowa.
KACZUSZKI DLA NORY / AQUADUCKS FOR NORA / 1988 / 4’
Teatrzyk w wannie dla córeczki Griffina, na osnowie popularnej piosenki „Row, Row, Row Your Boat”. Opracowanie plastyczne – Jessie Hartland, muzyka – Joel Forrester
ŻYCIE JEST OK / IT’S AN OK LIFE / 1980 / 4’
Ta krótka, „futurystyczna” biografia człowieka urodzonego w 2000 roku. Prymitywny bohater przeżywa łatwe do przewidzenia przemiany (komuny, zmiany stylu życia, przestępczość komputerową, transplantację organów) w ciągu swego zaprogramowanego, bynajmniej nie wspaniałego życia, by w końcu zdecydować o sposobie jego zakończenia.
LATAJĄCE FUTRZAKI / FLYING FUR / 1981 / 7’
Ścieżka dźwiękowa filmu to połączenie typowych dla kreskówek efektów, umiejętnie wplecionych w muzykę przechodzącą od motywów jazzowych do dysonansu.
NIEDZIELNE POPOŁUDNIE Z WICEPREZYDENTEM QUAYLEM / SUNDAY AFTERNOON WITH VICE PRESIDENT QUAYLE / 1988 / 3’
Trudno sobie wyobrazić, jak idiotycznie zachowywał się ten polityk. Jego szef (Reagan) był największym oszustem schyłku XX stulecia, a zastąpił go największy jak dotąd hochsztapler XXI wieku (Bush)…
KO-KO /1988 / 3’
Stworzony przez Charlie Parkera hymn bebopu z 1945 roku wywołuje kulturalną burzę. Film stanowi próbę improwizowanej refleksji nad spontanicznością, zuchwałością i kreatywnością bohatera nowoczesnej muzyki.
NÓWKA / NEW FANGLED / 1992 / 2’
Żargon reklamowy brzmi przekonująco, lecz w istocie rzeczy pozbawiony jest treści (którą zastępują atrakcyjne obrazy). Griffin i Steve Radlauer stworzyli skomplikowany dialog towarzyszący sekwencjom animacji. Film stanowi delikatny przytyk do sfery komercji, która w owym czasie stanowiła źródło utrzymania Griffina.
DROBNE RYTUAŁY / A LITTLE ROUTINE / 1994 / 7’
Gdy zbliża się pora spania, nękany kłopotami tata i jego sześcioletnia krnąbrna córeczka oddają się rodzinnym rytuałom. Czytanie, mycie zębów, kołysanka, ataki złości – Dzięki temu mogą ponownie przeżywać wspomnienia pełne bólu i miłości.
CIĘŻKO MI TO POWIEDZIEĆ / IT PAINS ME TO SAY THIS / 2006 / 9’54’’
Griffin stosuje tu, podobnie jak w innych animacjach, oszczędność obrazowania, ostre krawędzie i szkicowy linearyzm, by ukształtować swój pełen komizmu i niepokojących sprzeczności autoportret.
WYNOCHA / YOU’RE OUTA HERE / 2008 / 3’
Zadziorna następczyni Betty Boop wyrzuca swojego chłopaka-łobuza, a litania jej narzekań pobrzmiewa w żywiołowym rytmie muzyki barrelhouse Fatsa Wallera.
KĄPIĄCA SIĘ / THE BATHER / 2009 / 3’11’’
Za przezroczystą zasłonką widać kąpiącą się kobietę. Gdy w świat naturalnych dźwięków wdziera się brzmienie klawesynu, kobieta uwalnia się z papierowego tła i oddaje pełnemu erotyzmu tańcowi dyktowanemu przez pulsujące, kontrapunktowe tempo muzyki. Słowa przemykające przez nakładające się obrazy sugerują źródła, motywy i wspomnienia.
Kino Apollo, godz. 17.30, bilety: 10 zł