ANIMATOR 2010 – KINO O PÓŁNOCY – Legendy animacji z Chicago

KINO O PÓŁNOCY – Legendy animacji z Chicago – filmy Heather McAdams i Sharon Couzin /65 min./

SCRATCHMAN II / 1981/ HEATHER MCADAMS

Do wykonania zdrapanki na starej taśmie filmowej Heather posłużyła się agrafką, przymocowaną taśmą klejącą do chińskiej pałeczki (dopiero później odkryła rylce). Pierwotną ścieżkę dźwiękową zastąpiła własną składanką, przekształcając poważną dokumentalną relację rządową w figlarny świat własnej fantazji.

MINUTOWE ANIMACJE KRÓTKOMETRAŻOWE DLA MTV ORAZ PILOT FILMU CARTOON GIRL / ONE MINUTE MTV ANIMATED SHORTS and CARTOON GIRL PILOT / 1995 / HEATHER MCADAMS

Pewnego dnia rysunki Heather trafiły na biurka decydentów z MTV, którzy zlecili jej realizację filmu animowanego w oparciu o jej autobiograficzny komiks. Wraz z mężem, Chrisem Ligonem, nauczyli się animowania z książek. Sami nakręcili zdjęcia, malowali na celuloidzie i nagrali ścieżkę dźwiękową w ich chicagowskim mieszkaniu.

MOJA KOLEKCJA POCZTÓWEK / MY POSTCARD COLLECTION / 2004 / HEATHER MCADAMS

Heather zbiera stare kartki pocztowe. Uwielbia też dawną muzykę country. Postanowiła więc dopasować pocztówki do miast, które Hank Snow wspomina w piosence „I’ve Been Everywhere” (Byłem wszędzie).

SZPICZASTA JAK ROŻEK Z WAFLA / COMES TO A POINT LIKE AN ICE CREAM CONE / 1994 / HEATHER MCADAMS

Film powstał w oparciu o materiał archiwalny na temat jarmarków ( pokazów „dziwów natury”). „Choć realizując ten osobisty, eksperymentalny dokument, dążyliśmy między innymi do zgłębienia tajników pełnego takich atrakcji świata i pokazania go widzom, efekty naszych działań okazywały się niekiedy dziwaczne, śmieszne, a nawet mroczne”.

DOM TROJAŃSKI / A TROJAN HOUSE / 1981 / 4’ / SHARON COUZIN

„Dom z kart, kobieta jako dom”. W filmie tym widz zostaje zamknięty w domu, próbując pojąć sytuację, poszukując wyjaśnień. To dom, w którym albo się odnajdzie, albo pogubi. DOM TROJAŃSKI buduje paralelę pomiędzy tworzeniem (sztuki) a pracą. Zarówno rolę artysty w społeczeństwie, jak i rolę kobiety może wytłumaczyć, skategoryzować czy zracjonalizować, lecz rzadko podchodzi się do nich z odpowiednią uwagą, z dbałością o szczegóły. Te zaś, gdy chodzi o obraz i montaż, stanowią jedną z silniejszych stron DOMU TROJAŃSKIEGO. W filmie przyczyna i skutek są wymienne. Jaskrawoniebieski kwiat zmienia się w identyczny motyw na obiciu fotela. Animowany fotel staje się realnym fotelem. Przedmioty stają się zdarzeniami. Czynności, zdarzenia czy relacje pojawiają się, zatrzymują, cichną. Łańcuchowe ogrodzenie wiruje i tańczy, a nieruchoma twarz śpiącej kobiety zaczyna się obracać aż w końcu zamiera. „Ten film jest bardziej malarski od wszystkich moich dotychczasowych obrazów. Jego charakter oddaje wielowarstwowe spiętrzenie aluzji: osobistych, psychologicznych, architektonicznych i językowych”.

Pasaż Kultury – Klub Festiwalowy / Stary Rynek, godz. 00.00, wstęp wolny