Kwiat ośmiu gór – Medytacje w sercu Alp

Debiut reżyserski Paolo Cognettiego, znanego z powieści “Osiem gór”, stawia przed widzami intrygujące pytanie: czy to natura nas kształtuje, czy może to my stajemy się częścią jej nieprzemijającej opowieści? “Kwiat ośmiu gór” to film, który w piękny sposób splata wątki osobistej refleksji z surowym, majestatycznym krajobrazem Alp.

Akcja filmu rozgrywa się w malowniczym miasteczku Estoul, usytuowanym na wysokości 1700 m n.p.m., gdzie mieszkańcy muszą zmagać się z konsekwencjami suszy pożerającej ich codzienność. Jednakże, wbrew temu, co na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, “Kwiat ośmiu gór” nie jest dramatem ekologicznym. To raczej intymna podróż w głąb duszy człowieka, który szuka sensu i oparcia w otaczającej go naturze.

Reżyser zabiera nas na wspólne wędrówki z jego wiernym towarzyszem – psem Lakim. W trakcie przechadzek po krętych szlakach Alp, Cognetti odwiedza schroniska, gdzie ma okazję porozmawiać z ludźmi, którzy wybrali życie w symbiozie z górami. Każda rozmowa odsłania kolejną warstwę ludzkiej egzystencji, a postacie, takie jak Marta Squinobal – właścicielka pierwszego wegańskiego schroniska w Alpach – niosą ze sobą nie tylko różnorodne historie, ale też ważne lekcje życia.

Marta, współpracując z Szerpą Sete Tamangiem, czyni swoje schronisko miejscem wyjątkowym, które przyjmuje tych, pragnących odnaleźć w sobie spokój i harmonię. Oferując możliwość spojrzenia wewnętrznego oraz medytacyjne nauki, dopełnia obrazu miejsca, gdzie uczestnicy mogą skonfrontować się z własnymi demonami i przemyśleniami o zbliżających się zmianach.

Klimat filmu potęguje melancholia oraz uczucie samotności, które powoli narasta wraz z nadchodzącą jesienią. W obliczu monumentalnego górskiego krajobrazu widzowie odczuwają zarówno majestat natury, jak i jej bezwzględność. “Gdy natura będzie miała nas dość, po prostu nas wyrzuci i nie obejrzy się za siebie” – ta uwaga instruktorki medytacji pozostaje w głowach widzów niczym echo.

Warto podkreślić, że Cognetti nie stroni od trudnych tematów. Pokazuje nam rzeczywistość życia w odludziach, które mogą stać się zarówno schronieniem, jak i pułapką. W miarę jak historia unfolds, a cisza Alp staje się coraz bardziej hipnotyzująca, widzowie zostają zaproszeni do refleksji nad tym, co tak naprawdę znaczy być człowiekiem w świecie zdominowanym przez naturę i technologię.

“Kwiat ośmiu gór” to film, który nie tylko zachwyca wizualnie przepięknymi ujęciami majestatycznych górskich szczytów i tajemniczych dolin, ale skłania nas do myślenia o relacji człowieka z naturą. Łącząc elegancką narrację z elementami osobistej podróży duchowej oraz mądrości przekazanej przez ludzi żyjących w harmonii z otoczeniem, Cognetti ukazuje nam siłę tego, co często znajduje się na uboczu naszego życia – na wysokości 3855 m n.p.m.

Film ten z pewnością zapada w pamięć i jest doskonałą propozycją dla tych, którzy pragną oderwać się od codzienności i zanurzyć w refleksji o własnym miejscu we wszechświecie. Ostatecznie “Kwiat ośmiu gór” jest nie tylko świadectwem wiecznej mocy natury, ale także opowieścią o nas samych – ludziach, którzy noszą w sobie zarówno lęk przed utratą, jak i pragnienie odzyskania własnej rzeczywistości.