W ukryciu – nostalgiczna opowieść o Paryżu lat 60.

Paryż, maj 1968 roku – to właśnie w tym czasie, na tle chaotycznych protestów i społecznych przewrotów, osadzona jest wzruszająca i pełna emocji historia opowiedziana w filmie W ukryciu. Reżyser Marcello Napoletano powraca do niezwykłych wspomnień z dzieciństwa, tworząc dzieło, które nie tylko przyciąga widza swoją estetyką, ale również eksploruje złożoność ludzkich relacji oraz wpływ burzliwych czasów na najmłodszych.

Głównym bohaterem filmu jest 9-letni chłopiec, który z podekscytowaniem przygotowuje się do wizyty u swoich dziadków. Ich starannie urządzony, wiekowy apartament staje się tłem, w którym młody protagonista doświadcza nie tylko dziecięcej radości, ale także dorosłych dramatów związanych z historycznymi zmianami zachodzącymi w Paryżu. Jego rodzice są zaangażowani w protesty, time mementos of a generation yearning for change, co pozostawia chłopca w zupełnej niepewności. To w tym kontekście rozwija się fabuła, pełna absurdalnego humoru i refleksji nad narodzinami nowego porządku społecznego.

W odwiedziny do starego mieszkania dołączają także dwaj wujkowie – artysta plastyk, którego ekscentryczne pomysły na życie wprowadzają do rodzinnej atmosfery nową energię, oraz aspirujący intelektualista, który bezustannie stara się udowodnić swoje racje i zdobytą wiedzę. Obaj stanowią cudowny kontrast dla tradycyjnych wartości reprezentowanych przez prababcię z Odessy. Jej obecność w tej mieszance charakterów wprowadza dodatkową warstwę emocjonalną, bowiem opowieść o rodzinie nie ogranicza się jedynie do teraźniejszości. Prababcia niesie ze sobą bagaż doświadczeń i wspomnień z przeszłości, które dopełniają obraz rodziny w trudnym momencie ich historii.

Film W ukryciu jest pełen ciepła i ironii. Reżyser zręcznie balansuje pomiędzy smutkiem a śmiechem, pokazując jak absurdalne mogą być ludzkie relacje w chwilach kryzysu. Wytrawne dialogi oraz doskonale skonstruowane postacie sprawiają, że historia nabiera głębi i pozwala widzowi na chwilę refleksji nad własnym dzieciństwem i wartościami rodzinnymi.

Scenarzysta i reżyser Napoletano uchwycił nie tylko ducha epoki, ale także emocje towarzyszące wzrastaniu: lęki, radości i odkrywanie samego siebie. W ukryciu to film, który przywołuje sentymenty lat 60., a zarazem pozostaje bliski współczesnym widzom, pokazując jak historia kształtuje nasze życie.

Ostatecznie, W ukryciu to nie tylko refleksja nad przeszłością, ale także hołd dla rodziny i międzypokoleniowych relacji. W czasach niepewności, tumultu oraz zmiany rodzinne więzi okazują się najważniejszym skarbem. Ten film zachwyca wizualnie i emocjonalnie, będąc doskonałym przykładem sztuki filmowej opowiadającej o istotnych wartościach w pięknym, paryskim kontekście. Na pewno nie można go przegapić!