“To nie mój film” – Ostatnia szansa na miłość

Kiedy słyszymy o relacjach, które przetrwały próbę czasu, zazwyczaj wyobrażamy sobie romantyczne chwile pełne pasji i bliskości. W filmie “To nie mój film” reżyserka stawia nas jednak w obliczu o wiele bardziej skomplikowanej rzeczywistości, gdzie wieloletni związek staje się nieustannie zmieniającym się labiryntem emocji.

Wanda i Janek, główni bohaterowie tej opowieści, to para, która zdaje się być skazana na siebie. Ich miłość, choć mocna, zaczyna przypominać stary kabel od ładowarki – ciągle łączy, ale z każdym dniem coraz trudniej o energię, która napędzała ich uczucia. Po wielu latach wspólnego życia, kłótnie wydają się być na porządku dziennym, a granice między miłością a frustracją zacierają się w zastraszającym tempie.

Po kolejnej kłótni, której przyczyny zdają się być równie mgliste co ich przyszłość, na horyzoncie pojawia się pomysł na “wyprawę ostatniej szansy”. Niekonwencjonalna podróż brzegiem zimowego Bałtyku ma stać się swoistym testem dla ich miłości. Wyposażeni jedynie w sanki i najpotrzebniejsze rzeczy, postanawiają udać się w drogę, która ma zdefiniować ich przyszłość.

Film nie tylko śledzi ich emocjonalną podróż, ale także malowniczo ukazuje piękno polskich plaż zimą. Przez pryzmat surowego pejzażu Bałtyku widzimy wewnętrzne zmagania bohaterów. Czy na końcu tej drogi znajdą drogę do siebie, czy też ich relacja rozpadnie się na strzępy? Kto z nas nie zastanawiał się kiedyś, co by się stało, gdyby ze wszystkim zerwał i ruszył przed siebie?

Reżyserka zręcznie balansuje między humorem a dramatem, wprowadzając widza w atmosferę napięcia i oczekiwania. Scenariusz obfituje w wyraziste dialogi oraz sytuacje, które są zarówno zabawne, jak i poruszające. Każda scena dostarcza nowych pytań o to, co znaczy być razem i co tak naprawdę wypełnia “przestrzeń” w związku. Co pozostaje, gdy rozmywają się granice między miłością a rutyną?

Pomimo tytułu sugerującego dystans do tematyki miłosnej, “To nie mój film” staje się dziełem niezwykle uniwersalnym – do bólu prawdziwym. Widzowie mogą odczuć znajomość sytuacji bohaterów; być może nie wszyscy zdecydowaliby się na tak skrajną formę testu, ale jego przesłanie jest jasne: miłość wymaga wysiłku. Czasem trzeba podjąć ryzyko, żeby odkryć to, co zostało zapomniane.

Wanda i Janek przemierzają brzeg Bałtyku jako refleksja wszystkich par, które stają przed podobnymi wyzwaniami. Czy potrafią pokonać strefę komfortu i odnaleźć zagubiony blask swojej miłości? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć jedynie na seansie – dlatego warto wybrać się do kina i dać się porwać tej emocjonującej podróży!