Obecność w domu i poza nim – “Presence” Stevena Soderbergha

Steven Soderbergh, reżyser znany z różnorodności swoich projektów i wyczucia gatunkowych konwencji, powraca na ekrany ze swoim najnowszym dziełem zatytułowanym “Presence”. Ten niepokojący thriller stawia pytania o to, co kryje się za ścianami naszych domów i zmusza widzów do refleksji nad tym, jak dobrze naprawdę znamy swoje własne życie.

Fabuła filmu koncentruje się na rodzinie, która postanawia zacząć nowe życie w malowniczym domu na przedmieściach. Tło wydaje się idylliczne – spokojna okolica, drzewa w ogródku, dzieci bawiące się na podjeździe. Jednak z każdą minutą seansu widzowie zaczynają dostrzegać, że coś jest nie tak. Wkrótce po przeprowadzce zaczynają się dziać dziwne rzeczy – dźwięki w nocy, podejrzane cienie na korytarzach i niepokój dzieci wsuwający się do codziennych rytuałów rodziny. W miarę rozwijania się akcji rosną słowa: “nie jesteśmy sami”.

Soderbergh, mistrz w budowaniu napięcia, w “Presence” eksploruje temat obecności, która wymyka się zmysłom. Chociaż głównym punktem odniesienia są klasyczne motywy horroru, film unika typowych sztuczek tego gatunku, takich jak jumpscare’y czy przerysowane efekty specjalne. Zamiast tego reżyser stawia na subtelność i psychologiczne napięcie – każdy kadr jest przemyślany, a atmosfera gęstnieje z każdą sceną.

Scenariusz filmu zaskakuje swoją warstwowością, odsłaniając nie tylko tajemnice związane z nowym domem, ale także zagłębiając się w problemy rodzinne jego mieszkańców. Każda postać, od pełnego obaw ojca po matkę zmagającą się z poczuciem utraty kontroli, dostaje szansę na rozwój i złożoność.

Warto również zwrócić uwagę na zdjęcia autorstwa uznanego operatora, które doskonale oddają nie tylko klimat przedmieść, ale także psychologiczną grę pełną luzów i niepokoju. W zestawieniu z minimalistyczną muzyką, która podkreśla napięcie w kluczowych momentach, tworzy to niezapomniane wrażenie wizualne i emocjonalne.

“Presence” to film, który z pewnością nie został stworzony jedynie z myślą o zaspokojeniu mainstreamowych oczekiwań. To dzieło utalentowanego reżysera łączy w sobie elementy thrillera psychologicznego oraz horroru, skłaniając widza do zadawania pytań o granice rzeczywistości oraz wspomnienia. W czasach, gdy czujemy się coraz bardziej osamotnieni — nawet w tłumie — Soderbergh przeprowadza nas przez psychologiczne labirynty strachu i niepewności.

Nie można pominąć również emocjonalnej siły tej opowieści. W obliczu tajemnicy kryjącej się za zamkniętymi drzwiami, każdy członek rodziny musi zmierzyć się z własnymi lękami oraz trudnościami w relacjach między sobą. W finale filmu te napięcia dochodzą do kulminacji, a widzowie zostają postawieni w obliczu niewygodnej prawdy o sobie samych.

“Presence” już zdążył wywołać sporo kontrowersji i dyskusji krytyków w swoich pierwszych pokazach. Niezależnie od tego, czy jest to film dla miłośników horrorów czy raczej dla tych, którzy szukają głębszych wrażeń w kinie, jedno jest pewne — Soderbergh raz jeszcze udowadnia, że ma talent do tworzenia obrazów, które pozostają w pamięci na długo po zakończeniu seansu. W końcu czasem najbardziej przerażające nie jest to, co widać, ale to, co czai się tuż za progiem naszej wyobraźni.