Ostatnie Godziny Fryderyka Chopina: Między Życiem a Mitem

Fryderyk Chopin, jeden z najwybitniejszych kompozytorów w historii muzyki, to postać, która od zawsze wzbudzała fascynację i respekt. Jego ostatnie chwile życia to temat pełen tajemnic, które do dziś nie przestają intrygować uczonych, artystów i miłośników jego twórczości. Oto opowieść o umyśle Chopina w minutach przepełnionych bólem, a jednocześnie natchnieniem, które pozwoliły mu pozostawić po sobie niezatarte ślady.

Najpierw jednak musimy przenieść się do 17 października 1849 roku, kiedy to w paryskiej dzielnicy Place de la Madeleine Fryderyk Chopin zamknął oczy po raz ostatni. To właśnie w tych ostatnich godzinach jego życia rodzą się pytania o to, co działo się w jego umyśle w momencie, gdy tracił świadomość. Czy był w stanie myśleć o ukochanej Polsce, która stała się dla niego synonimem tęsknoty i patriotyzmu? A może wokół niego unosiły się echa dawnych koncertów, na których z pasją dzielił się swoją muzyką?

Dla twórców spektaklu “Chopin – Kompozytor Mistyczny” te ostatnie chwile stanowią inspirację do badań nad fenomenem genialności. Jak bowiem ocenić wybory, które podjął w obliczu śmierci? Kiedy niemal umierający, zdecydował się zagrać swój ostatni koncert – wydarzenie poświęcone weteranom powstania listopadowego. Bielna odwaga czy też bezwarunkowa tęsknota za ojczyzną? Odrzucenie rosyjskiego paszportu, który umożliwiłby mu powrót do Polski oraz bliskich, rzuca nowe światło na jego patriotyzm i nieustanną walkę o wolność i godność.

Porównując Chopina do Orfeusza, który zszedł do podziemi w poszukiwaniu ukochanej Eurydyki, dostrzegamy ciekawe prawidła obu postaci. Jak Orfeusz, Chopin mógł pragnąć uciec w artystyczny świat muzyki, gdzie mógłby odnaleźć portugalską czułość wśród dźwięków i melancholijne wspomnienia o swojej ojczyźnie. Ale czy miał wybór? Możliwe, że zstąpienie do Hadesu było jedyną drogą do odnalezienia swojego miejsca w historii.

Z czasem Chopin stał się nie tylko ikoną polskiej muzyki, ale również światowym mitem – symbolem wrażliwości artystycznej i nieprzeciętnej twórczości. Jak pisał Maurice Blanchot, mógł on „wydzierając piekłu mroczny cień – nieświadomie – wydobyć je na jawę”. Tak jak Orfeusz czerpał moc z tragicznych okoliczności, tak i Chopin przeistoczył cierpienie w piękno swojej muzyki.

Twórcy spektaklu postanowili uczynić to bez kompleksów – opierając się na skromnych źródłach: niedobrych opisach wydarzeń, niepełnej korespondencji oraz fragmentarycznych zapisach rozmów. W ich przedstawieniu muzyka Chopina będzie odzwierciedleniem jego wewnętrznych zmagań – walki pomiędzy chwałą a osobistym oraz narodowym bólem.

Spektakl zaplanowano na 20, 21 oraz 22 czerwca w Teatrze Polskim w Poznaniu. To wyjątkowy moment, aby zgłębić nie tylko skomplikowaną osobowość Chopina, ale także nasze własne odczucia i przemyślenia na temat ojczyzny oraz artystycznej misji. Bilety już są dostępne i z pewnością spotkają się z dużym zainteresowaniem.

Chopin pozostaje postacią wybitną nie tylko poprzez swoją muzykę, ale również za sprawą nieodgadnionej tajemnicy dotyczącej jego życia i śmierci. Czym dla niego było bycie artystą? Czy poniosła go namiętność czy też niezrozumiałe wewnętrzne przymusy? W miarę jak eksplorujemy te pytania, możemy odkrywać nie tylko Chopina jako kompozytora, ale również jako człowieka – pełnego pasji, tęsknoty oraz niezłomności.