Kwiat ośmiu gór: Reżyserski Debiut Paolo Cognettiego – Górska Medytacja nad Naturą

Po sukcesie swojej literackiej adaptacji w filmie „Osiem gór”, Paolo Cognetti postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować autorski debiut reżyserski. “Kwiat ośmiu gór” to niezwykła opowieść, która przenosi nas w majestat gór Monte Rosa, skłaniając do refleksji nad tym, co tak naprawdę oznacza życie w zgodzie z naturą oraz na co wpływają warunki, w jakich żyjemy.

Film zaczyna się od niecodziennej pierwszy kadru; kątem oka widzimy dolinę Estoul, która obecnie zmaga się z problemem suszy. To nie jedynie budzący niepokój wstęp do głównej narracji, ale także symbol przestrogi. Cognetti nie przedstawia nam rzeczywistości pełnej akcji i dramatycznych zwrotów, lecz raczej stawia na intymność i głębię refleksji. Zanim widzowie zdążą poczuć otaczającą ich górską przestrzeń, zostają wciągnięci w świat ludzi, którzy z różnych powodów postanowili uciec od miejskiego zgiełku i zamieszkać w spokojniejszych, choć pełnych wyzwań warunkach.

Reżyser przedstawia swoje osobiste wędrówki poprzez Alpy z jego wiernym towarzyszem – psem Lakim. Z każdym krokiem na górskich ścieżkach wychodzą na jaw historie mieszkańców tego regionu. W schroniskach spotykamy m.in. Martę Squinobal, prowadzącą jedyne wegańskie schronisko w Alpach, gdzie jest ona zarówno gospodarzem, jak i przewodnikiem, a także inspirującą duszą dla gości pragnących w tym wyjątkowym miejscu odnaleźć spokój i nową perspektywę na życie.

Malownicze, a jednocześnie surowe tło gór staje się miejscem, gdzie melancholia nadchodzącej jesieni miesza się z uczuciem izolacji. To na tym tle Cognetti ukazuje dialog z mieszkańcami, którzy mówią o zatroskaniu o przyszłość tego miejsca i dostosowywaniu się do zmieniającego się środowiska. Słowa instruktorki medytacji brzmią znacznie mocniej niż fizyczne zagrożenie ze strony przyrody – „Gdy natura będzie miała nas dość, po prostu nas wyrzuci i nie obejrzy się za siebie”. To zdanie staje się swoistym motto filmu, które pogłębia jego przesłanie o symbiozie człowieka z naturą i konsekwencjach ignorowania tej relacji.

“Kwiat ośmiu gór” to film nie tylko o górach – to także opowieść o ludziach, ich wyborach i poszukiwaniach sensu w obliczu nieuchronnych zmian. Cognetti z wrażliwością ukazuje fragmenty ich życia, dostępne tylko dla tych, którzy zdecydują się wyjść na wysokość 3855 m n.p.m. Dla wszystkich pragnących ucieczki od codzienności, jego film jest jak wspaniała medytacja – pozwala odnowić myśli i zrozumieć znaczenie prostoty oraz bliskości z naturą.

Debiut filmowy Paolo Cognettiego pokazuje, że piękno gór może być głęboko duchowym doświadczeniem oraz sposobem na odnalezienie samego siebie w obliczu nadchodzących zmian. “Kwiat ośmiu gór” to refleksyjna podróż nie tylko przez strome szlaki Alpejskich szczytów, ale przede wszystkim – przez odwieczne zawirowania ludzkiej egzystencji.