DIVY WŚRÓD RÓŻ

„DIVY WŚRÓD RÓŻ” – jedyne po latach spotkanie z sopranistkami Ireną Szulc-Kruk (Poznań) i Grażyną Kruk (Berlin).

W programie m.in. pieśni Feliksa Nowowiejskiego, wspomnienia, zwierzenia, fragmenty filmów i nagrań. Przy fortepianie Ewelina Czaja.

Z muzyką i sztuką operową artystka obcowała od wczesnego dzieciństwa. Matka Irena była primadonną operetki poznańskiej, a dziadek Ksawery – znanym skrzypkiem i dyrygentem.

Swój piękny liryczno-koloraturowy sopran szkoliła najpierw w szkołach muzycznych Poznania, później w Niemczech, a następnie zachwycała publiczność w repertuarze operowym, operetkowym oraz musicalowym na scenach Berlina, Wiednia, St. Polten, Osnabruck i Lipska.

Zadebiutowała w 1978 r. w berlińskim Teatrze Schillera, w „Życiu paryskim” J. Offenbacha. Wzbudziwszy zainteresowanie wiedeńskich teatrów, kreowała tam po mistrzowsku wiele postaci, m.in. Rosiny w „Cyruliku Sewilskim” Rossiniego, czy Adiny w „Napoju miłosnym” Donizzettiego.

W 1982 roku powróciła do Niemiec i związała się wieloletnim kontraktem z teatrem w Osnabruck, śpiewając partie o bardzo szerokiej rozpiętości skali głosowej, od brawurowej partii Fiakermilli w „Arabelli” R. Straussa (z wysokim e3) po partię Sally Bowles w musicalu J. Kandera „Cabaret” (z „małym g”).

Równolegle z występami na dużej scenie artystka angażowała się w pracę na scenie eksperymentalnej, uczestnicząc w kilku prapremierach sztuk współczesnych: „Stare kobiety z Osnabruck” Sophi Germain, „Gra” – Romana Haubenstocka-Ramati, „Młody Lord” – Hansa Wernera Henze, czy „Trup w worku” Eberharda Streula.

W tym czasie występowała również gościnnie na wielu scenach Niemiec, Austrii i Szwajcarii. Kontrakt podpisany z Operą Lipską pozwolił artystce na zdobycie statusu I śpiewaczki operetkowej. W latach 1991-99 z dużym powodzeniem kreowała wszystkie najważniejsze partie amantek operetkowych: Lisy w „Krainie uśmiechu”, Sonji w „Carewiczu”, Hanny Galvarii w „Wesołej wdówce”, Hansi Gruber w „Paradzie wiosennej” i wiele innych.

Warte podkreślenia są wspólne zasługi Grażyny Kruk i jej matki Ireny Szulc-Kruk w propagowaniu za granicą muzyki polskich kompozytorów, a szczególnie pięknych pieśni F. Chopina, S. Moniuszki, F. Nowowiejskiego, Z. Nawrockiego, H. Czyża, Różyckiego, K. Szymanowskiego, które rozbrzmiewały podczas recitali i koncertów.
Prowadzi w Berlinie własną szkołę wokalną.