Malta Festival 2013: FORUM Romeo Castellucci. Juliusz Cezar (1997)

zapis filmowy spektaklu

Spektakl należy do najbardziej nagradzanych dzieł Romea Castellucciego. Dramat Shakespeare’a posłużył reżyserowi do refleksji nad sztuką retoryki. Retoryka to człowiek w języku: projektuje się on w nim, wyraża, konstruuje swój świat. Retoryka nie jest tylko sztuką perswazji, ale umiejętnością stwarzania rzeczy, budowania świata za pomocą słów. Paradoksalnie spektakl należy do serii przedstawień Castellucciego, w których nośnikiem znaczeń nie jest słowo, ale samo ciało aktora. Tytułową postać gra starzec, Marka Antoniusza człowiek po tracheotomii, Brutusa i Kasjusza – dwie anorektyczki. Aktor jest w spektaklu nośnikiem sensu, ale ma też narzucać się widzowi poza układem znaczeniowym. „Indywidualna fizyczność aktora tak bezpośrednio i mocno oddziaływała na widzów, że wielu z nich traciło jakąkolwiek możliwość ustalenia relacji między odbieranym zmysłami ciałem a fikcyjną postacią, którą dany aktor grał na scenie teatralnej” – pisała Erika Fischer-Lichte o spektaklu włoskiego reżysera.