“To nie mój film” – Miłość na krawędzi w zimowej scenerii

W dobie wielkiej rozdzielności i zawirowań w relacjach międzyludzkich, film “To nie mój film” staje się odzwierciedleniem współczesnych dylematów pary, która przez lata budowała związek, lecz obecnie wydaje się trwać na skraju przepaści. Reżyseria, scenariusz oraz wizualne przedstawienie emocji sprawiają, że widzowie mogą poczuć się jak na własnej wyprawie – zarówno w sensie dosłownym, jak i metaforycznym.

Wanda i Janek, grani przez utalentowanych aktorów, stanowią archetyp pary, której miłość poddawana jest próbie. Słów kilka o ich relacji: od lat są razem i znają się jak łyse konie. Zdają się rozumieć bez słów, jednak po latach wspólnego życia ich związek przypomina kabel od ładowarki, który pogryzł pies – niby jeszcze ładuje, ale to nie ma prawa działać. I tutaj zaczyna się ich historia.

W wyniku tajemniczej sprzeczki, której jako widzowie nie do końca możemy rozszyfrować, Wanda i Janek podejmują decyzję o wyjeździe. To swoista ultima ratio ich miłości – ostatnia szansa na odkrycie tego, co tak naprawdę ich łączy. Wyprawa nad zimowe Bałtyk staje się zarówno fizycznym wyzwaniem, jak i podróżą w głąb siebie.

Scenariusz filmu koncentruje się nie tylko na zewnętrznych perypetiach pary, ale także na ich wewnętrznych zmaganiach. Obserwujemy ich zmagania z poczuciem zagubienia i lękiem przed utratą drugiej osoby. Walka o przetrwanie w trudnych warunkach pogodowych staje się niezaprzeczalnym odzwierciedleniem walki, jaką prowadzą wewnętrznie – starając się zrozumieć, czy chcą zostać razem, czy może lepiej będzie się rozstać.

Kupione sanki stają się nie tylko środkiem transportu, ale także symbolem ich wspólnej podróży przez życie. Im bardziej zjawisko zimowej przyrody wokół nich narasta – śnieg, wiatr, zimowe słońce – tym bardziej wydaje się prowokować do odkrywania własnych emocji oraz przemiany, a także do zadawania trudnych pytań dotyczących sensu ich bycia razem.

Film wysuwa na pierwszy plan grupę tematów dotyczących miłości, zdrady i relacji międzyludzkich w dobie zglobalizowanego świata. Ważne jest to, że “To nie mój film” adresuje problematykę całkowicie współczesną – zmaganie się ze strachem przed zaangażowaniem oraz chęć odnalezienia sensu w relacjach z innymi.

Zwyczajna wyprawa staje się monumentalnym wyzwaniem dla Wandy i Janka. Ich drogi z wolna mogą narodzić się na nowo lub zupełnie się rozejdą. Od momentu podjęcia decyzji o tej niezwykłej podróży będą musieli zmierzyć się z zasadami podróży: jeśli nie zejdą z plaży i nie złamią reguł – zostaną ze sobą na zawsze. W przeciwnym razie ich relacja zakończy się.

“To nie mój film” to obraz pełen emocji, który skłania nas do refleksji nad tym, czym naprawdę jest miłość i jakie są jej granice. Nie jest to tylko film o miłości – to także opowieść o samopoznaniu i odkrywaniu prawdy o sobie oraz o drugiej osobie. Warto go zobaczyć, by odkryć, co znaczy walczyć o uczucie w świecie pełnym nadających się jedynie do skreślenia z listy projektów „do realizacji”.

Przyciąga nie tylko tematem, lecz także swoją estetyką i równocześnie szczerością emocji – zarówno radości, jak i smutku. “To nie mój film” to zbiór prawd o relacjach, które żadna zapominalna sanka nie jest w stanie przewieźć do przodu.