„Trzy miłości” – Namiętność, kontrola i walka o wolność w sercu tętniącej Warszawy

W erze, w której miłość często zdaje się być skomplikowanym układem równań, a relacje międzyludzkie przesiąknięte są technologią, film „Trzy miłości” podejmuje trudny temat nowego startu po zakończeniu związku. Reżyser traktuje losy Leny, czterdziestoletniej aktorki, jak wielowątkową powieść pełną emocji, sprzeczności i nieoczekiwanych zwrotów akcji.

Lena, grana przez nadzwyczaj utalentowaną aktorkę, to postać, z którą z łatwością można się utożsamić. Po trudnym rozwodzie pragniemy z nią podjąć próbę odnalezienia siebie w zupełnie nowej rzeczywistości. Akcja filmu przenosi nas do Warszawy – miasto, które pulsuje nocnym życiem, a dla Leny staje się ono symbolem nowego początku. Wśród barwnych świateł, dźwięków i namiętnych tańców, Lena spotyka Kundla – młodego, charyzmatycznego studenta, który wnosi w jej życie iskrę młodzieńczej pasji i nieprzewidywalności.

Relacja pomiędzy Leną a Kundlem jest reprezentacją gwałtownego wybuchu namiętności. Ich związek z jednej strony ukazuje uczucie bliskości i pożądania, a z drugiej strony wprowadza widza w głąb psychologicznych niuansów ludzkich emocji. Kim są w obliczu siebie nawzajem? Czy w wirze miłości i młodości uda się im dostrzec granice, które można przekroczyć bez szkody dla siebie samych?

Jednak w tej namiętnej odysei Lena nie jest sama. Jan – jej były mąż, grany przez utalentowanego aktora, to postać pełna sprzeczności. Jako ceniony prawnik, który nie potrafi pogodzić się z końcem swojego małżeństwa, staje się poniekąd mrocznym świadkiem nowego życia Leny. Jego obsesyjne działania – instalacja aplikacji szpiegowskiej na telefonie byłej żony oraz wynajęcie mieszkania naprzeciwko jej okien – kreują atmosferę napięcia i niepokoju w filmie. Zamiast próbować zrozumieć swoją utraconą miłość, Jan zamienia się w osobę kontrolującą każdy ruch Leny. Czy taka miłość to jeszcze nieszczęśliwy sentyment czy już niebezpieczna obsesja?

„Trzy miłości” to nie tylko historia o przemianie i walce o wolność. To również film, który zmusza widza do refleksji nad granicami między miłością a obsesją, a także nad tym, jak trudno jest oddzielić miejsce znajomości emocjonalnych od zależności negatywnych. Właściwie osadzone tło Warszawy jako pulsującego centrum życia artystycznego dodaje filmowi głębi, ukazując zmienność i dynamikę nie tylko relacji Leny, lecz także samego miasta.

Wszystkie te elementy sprawiają, że „Trzy miłości” stają się wciągającym spektaklem emocjonalnym, który poprzez intensywne ujęcia i starannie skonstruowane dialogi porusza ważne tematy związane z tożsamością, samotnością i poszukiwaniem prawdziwej bliskości w erze cyfrowej. Choć Lena pragnie wolności i nowego początku, jej przeszłość stanowi cień, który może ją dopaść w najmniej spodziewanym momencie.

Film stanowi ciekawą propozycję dla wszystkich miłośników emocjonujących opowieści o miłości, zdradzie i walce o siebie. „Trzy miłości” z pewnością zostaną zapamiętane jako jeden z najciekawszych polskich filmów roku – obraz odzwierciedlający kompleksowość ludzkich uczuć oraz trudności związane z renesansem osobistej wolności.