Jacek “Budyń” Szymkiewicz: Muzyczna Odyseja o Niekonwencjonalnym Artyście

Film Sebastiana Juszczyka to niezwykle poruszająca podróż do świata Jacka “Budyń” Szymkiewicza, jednego z najciekawszych zjawisk na polskiej scenie muzycznej. Jako założyciel legendarnej grupy Pogodno oraz mniej znanego, acz niezwykle oryginalnego Babu Król, Budyń od lat zaskakuje swoją twórczością, która daleko wykracza poza schematy mainstreamowego rynku muzycznego.

W dokumencie, który miał swoje premierowe pokazy podczas tegorocznego festiwalu Millennium Docs Against Gravity, przyjaciele i współpracownicy Budynia, m.in. Katarzyna Nosowska, Krzysztof Zalewski oraz Stanisław Soyka, w niezwykle osobisty sposób przybliżają widzom niełatwą rzeczywistość artysty, która w dużej mierze kształtowała się na tle przełomu lat 90. w Polsce. Ten fizyczny i psychiczny „przełom” bywał dla wielu twórców czasem szansy, ale także wielkich wyzwań – tak jest i w przypadku Szymkiewicza.

Film ukazuje nie tylko jego talent muzyczny, ale również złożoność postaci, w której splatają się pasja, ból i walka z demonami wewnętrznymi. Problemy zdrowia psychicznego oraz uzależnienia to ważne wątki przewijające się przez opowieść. To historia niepokornego artysty, który przez muzykę czynił swoje życie formą terapii, ale również płacąc za to wysoką cenę. „Muzyka stała się jego sposobem na życie, formą terapii i autokreacji” – brzmi jedno z kluczowych przesłań filmu.

Warto zwrócić uwagę na unikalną formę narracyjną dokumentu. Juszczyk z niezwykłą starannością łączy wywiady oraz archiwalne materiały ze stylizowanymi animacjami i kolażami, które przenoszą widzów w złożony świat Budynia. Ta różnorodność środków artystycznych jest nie tylko wizualnie zachwycająca, ale również głęboko angażująca emocjonalnie. Widać tu połączenie sztuki filmowej z odwagą i kreatywnością samego Budynia.

Nie jest to tylko biografia – to refleksja nad tym, co znaczy być artystą w trudnych czasach oraz jaka jest cena sukcesu w świecie pełnym oczekiwań i wyzwań. Dzięki rozmowom z bliskimi mu osobami film staje się intymnym portretem nie tylko Szymkiewicza, ale również całej generacji artystów próbujących odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

Nie ulega wątpliwości, że film Juszczyka zafascynuje zarówno fanów Budynia, jak i tych, którzy interesują się historią polskiej muzyki. Jest to opowieść o marzeniach, pozorach i rzeczywistości – o przyjaźni i samotności twórcy w często bezlitosnym świecie sztuki. Budyń nigdy nie bał się być sobą i wydaje się, że jego historia zasługuje na to, aby zostać opowiedziana w tak spektakularny sposób. Film już dziś wpisuje się w kanon dokumentów muzycznych, które skłaniają do namysłu nad rolą artysty w społeczeństwie.