Kwiat Ośmiu Gór: Odkrywanie samego siebie w królestwie Alp

Debiut reżyserski Paolo Cognettiego, znanego między innymi z sukcesu ekranizacji swojej książki “Osiem gór”, to film, który zabiera nas w magiczną podróż do serca Alp. “Kwiat ośmiu gór” to nie tylko opowieść o majestatycznych szczytach i malowniczych dolinach, ale przede wszystkim o ludziach, którzy zdecydowali się na życie wśród surowych warunków górskich, z dala od hałasu współczesnego świata.

Akcja filmu rozgrywa się w Estoul, niewielkiej miejscowości położonej na wysokości 1700 m n.p.m., która próbuje stawić czoła zmianom klimatycznym związanym z suszą. Cognetti, wędrując po górach ze swoim wiernym towarzyszem, psem Lakim, odkrywa nie tylko zewnętrzne piękno otaczającej go przyrody, ale również wewnętrzny świat ludzi, którzy wybrali tak radykalny styl życia. Kameralne schroniska, w których spotyka mieszkańców Alp, stają się miejscem refleksji nad tym, co oznacza być częścią natury – zarówno w kontekście jej ochrony, jak i pokory, którą musimy okazać wobec potęgi przyrody.

W filmie szczególnie wyróżnia się postać Marty Squinobal, prowadzącej jedyne wegańskie schronisko w Alpach na wysokości 3855 mn.p.m. To właśnie ona i jej współpracownik, Szerpa Sete Tamang, stają się przewodnikami dla gości pragnących nie tylko skosztować regionalnych specjałów, ale także na nowo spojrzeć na swoje życie i wartości. Wewnątrz ukrytych w górach schronisk rozmawiają oni o istotnych sprawach – o poszukiwaniu sensu oraz o delikatnym balasie między życiem a naturą.

Choć wyzwania środowiskowe są obecne, nikt nie mówi o nich wprost. “Gdy natura będzie miała nas dość, po prostu nas wyrzuci i nie obejrzy się za siebie” – te słowa instruktor medytacji doskonale oddają ducha filmu, w którym melancholia nadchodzącego jesiennego tchnie realizmem i niepokojem.

“Kwiat ośmiu gór” opowiada historię, która toczy się w ciszy górskich pejzaży. W przeciwieństwie do masowego turystycyzmu, który często zasłania prawdziwe piękno Alp, film Cognettiego odsłania ich duszę. To opowieść o ekologicznych zmianach, o wyborach życiowych i o tym, jak lasy, rzeki i szczyty potrafią przekształcić ludzi.

Psychologiczna głębia postaci oraz fotografie przepięknych krajobrazów są kluczowe dla zrozumienia przesłania tego dzieła. Przez cały film obecne jest poczucie zadumy i melancholii, jednak jednocześnie zarysowuje się nadzieja na odnalezienie spokoju w kontakcie z naturą.

“Kwiat ośmiu gór” to obraz, który prowokuje do myślenia i refleksji nad własnym życiem oraz relacją z otaczającym nas światem. To film uniwersalny, który z pewnością zachwyci zarówno miłośników górskich pejzaży, jak i tych poszukujących duchowości w codzienności. Debiut Cognettiego jest dowodem na to, że kino może być nie tylko formą rozrywki, ale także potężnym narzędziem do zadawania trudnych pytań i szukania odpowiedzi w miejscach z pozoru odległych od naszego zgiełkliwego życia.